Gevoel stroomt door mij heen
Als bloed door mijn aderen
Ik drijf los in mijn wateren
Vrij van het idee dat ik iets of iemand moet zijn
Die ik niet ken van binnen
Ik vond jou al langer niet meer zo fijn
Bedankt dat je er was en bent gebleven
Zonder jou was ik geen leven
Loslaten en voelen is genoeg
Moeten, bewegen vanuit onrust
Is niet meer onbewust
Dat geeft rust!

Ik heb angst voor het voelen wat ik weet
Wat ik alle langere tijd liever vergeet
Iets met falen en bang zijn om te kiezen
Als ik beweeg kan ik mijzelf verliezen
De woorden dwarrelen over dit papier
Alles beter dan kiezen voor hier
Het kan toch niet zo moeilijk zijn
om te beslissen
Iets wat goed is voor jezelf
wil je toch niet missen
Toch is er iets wat nog niet stroomt
Weerstand, springen, gillen of heb ik dit weer gedroomd?
Jeetje wat is lief zijn voor jezelf zwaar
Ik ben al wat ouder en toch....
nog lang niet klaar

In eens was jij daar, misschien altijd in mij
alleen nam ik je niet meer waar
ondeugend, nieuwsgierig en vrij
op verkenning en altijd blij
in mijn bekken verstopt
en klein en onzichtbaar opgekropt
soms keek je om een hoekje
en schreef ik verder in mijn boekje
mijn verhaal over voelen en leven
emoties, pijn en vergeven
mijzelf vooral in al mijn lagen
doorvoelen en nog meer vertragen
ruimte voor huilen en lachen
schreeuwen en stilte
en zo kwam jij in mij omhoog
als een unicorn op een regenboog
je voelt fijn en daagt mij uit
je helpt mij energiek vooruit
ik giebel steeds vaker hardop
en durf het nu te delen
dat je blijft .. en daar ben ik trots op!

Ooit deed ik alles volgens het boekje
en paste naadloos in elk hoekje
ik wist niet wat ik deed of gaf
was ik veilig of stiekem toch maf
nee, ik was wie ik kon zijn
ik wist niet beter, en dat was ook fijn
totdat ik voelde dat er iets stroomde
en dam in mij brak door
en ik zag waar ik altijd al woonde
er kwam een nieuw hoofdstuk
in mijn boek
en ik.....ik bepaal
ik ben welkom in mijn eigen verhaal